Co kraj to obyczaj, Meksyk to ogólny misz-masz i kraj olbrzymich kontrastów.
Codzienny meksykański dzień zaczyna się jeszcze przed wschodem słońca.
Hałasują ciężarówki opróżniająceo kontenery śmietnikowe.
Nie ma żadnych podnośników, ludzkie mięśnie podnoszą taki ciężki pojemnik aby wrzucić zawartość do samochodu. Pracują bez rękawiczek.
Następnie jadą ciężarówki z wodą pitną (ta w kranach nie nadaje się do spożycia) a inne z coca-colą. Meksykanie piją ją litrami.
To wszystko rozwożą do sklepów, do hoteli, gdzie pełno turystów spragnionych słońca i vit. D
Przed każdym urzędem państwowym stoi pracownik kierujący interesantami, drugi pracownik jest upoważniony do udzielania informacji a trzeci ma pozwolenie na wpuszczenie danego interesanta do wewnątrz urzędu jeśli uzna za stosowne.
Nie wiem czy we wszystkich instytucjach państwowych jest taka reguła ale w biurze energii elektrycznej wszyscy muszą zdjąć nakrycie głowy, nawet kobiety a to przecież to nie kościół. Czuwa nad tym jeden z pracowników stojący przy wejściu wewnątrz pomieszczenia. Petent ma mieć szacunek dla urzędu.
Plaza przy której mieści się City Hall w ładnym starym pałacyku jest piękna, interesujący nowy mural i ciekawa wystawa prac artystycznych Mayan artysty Marcelo Jimenez, będzie czynna jeszcze do końca stycznia.
Nad brzegiem morza Karaibskiego na plaży rozstawione stanowiska do masażu. Właśnie wczoraj skorzystaliśmy z mężem a potem obowiązkowo margarita. Dzień był taki uroczy, miło spędziliśmy czas.
Bardzo lubię te maleńkie banany, trochę droższe od normalnych ale za to smaczniejsze.
Co kilka metrów można spotkać pralnie tu w Meksyku, są bardzo rozpowszechnione i w dodatku tanie. Za 5 dolarów odświeżysz sobie taki stosik bielizny.
Niemniej niektórzy piorą sami w domu i można wówczas zobaczyć taki oto „Victoria Secret” widok.
