Zbliża sie pierwszy lipca 2021.
W tym roku dla mnie to podwójne święto.
1 lipca, moja druga ojczyzna obchodzi 154 rocznicę oficjalnie zjednoczonej Kanady - Canada Day.
Kanada składa się z 10 prowincji i trzech terytorium. Badania archeologiczne dowodzą, że ludność zamieszkiwała te tereny już 12 tysięcy lat temu. Historia Kanady jako państwa rozpoczęła w 1867 roku zjednoczeniem brytyjskich kolonii.
Nie muszę pamietać roku, wystarczy, że uświadomię sobie, ze jest starsza ode mnie o 80 lat.
Kanada jest drugim co do wielkości krajem na świecie. Jest 32 razy większa od Polski a ludności mieszka tu prawie tyle samo co w Polsce. Średnio 3.5 osoby przypada na kilometr kwadratowy. Około miliona Polaków mieszka w kraju klonowego liścia.
Bardzo hucznie obchodziliśmy 150 rocznicę Kanady cztery lata temu.
Z ciekawostek , Superman został wymyślony w Kanadzie.
Wiele innych miłych rzeczy, spraw jest w Kanadzie np.
Mniej agresywna jazda samochodem.
Przyciski na każdym przejściu dla pieszych
Klient nasz pan.
Mili urzędnicy
Różnorodność jedzenia
Natura - bujna przyroda, dużo jezior, gór, swieże powietrze. Lasy Kanady stanowią 10% wszystkich lasów świata.
Tolerancja, otwartość na inne kultury.
Teraz moja druga rocznica.
Otoz pierwszego lipca 2021 mija, trzy lata, trzy jesienie, trzy zimy, trzy wiosny odkąd zaczęłam prowadzić swój blog. Razem to aż 1461 dni. Z tego połowa przypadła na okres pandemii, która nas wszystkich uziemiła, przestraszyła, uświadomiła nam jak kruche jest ludzkie życie, jak bardzo zależni jesteśmy od siebie nawzajem, jak bardzo ważne jest wzajemnie wspieranie. Potworzyły się nowe przyjaźnie, być może mocniej zintegrowaliśmy się z najbliższymi sąsiadami, mieliśmy więcej okazji patrzeć sobie w oczy z ludźmi, z którymi rozmawialiśmy bo twarz zasłonięta maseczką. A oczy to przecież zwierciadło duszy.
Prawdopodobnie nigdy w naszym życiu nie spędziliśmy aż tyle czasu w domowych pieleszach.
Tyle ludzkich istnień, tyle naszych bliskich odeszło od nas w tym czasie i niekoniecznie wszyscy na Covid 19 ale też z powodu wielu innych chorób bo wizyta lekarska odbyła się przez telefon, bo pogotowie nie zdążyło przyjechać na czas, bo nie wykonywano potrzebnych operacji i tak dalej.
Wielu z nas jest przykro z tego powodu, jesteśmy rozżaleni. Podzielam Wasz smutek, Wasz ból, Waszą rozpacz. Jednocześnie przywołajmy myślami wszystkie dobre chwile w naszym życiu.
Pozbierajmy resztki nadzieji na przyszłość, ocalmy swoje marzenia i póki co cieszmy się latem, rozkoszujmy zielenią, powiewem wiatru, poranną rosą.
Powtarzajmy sobie codziennie, że wciąż zdarzają się cuda i dziękujmy za wszystkie spływające na nas blogosławieństwa.
Myślę, że przyszedł czas rozwijania i uczenia się przez radość, spełnienie, szczęście.
“Większość ludzi ma tyle szczęścia, na ile sobie pozwoli”
Abraham Lincoln
Będzie mi bardzo miło moi kochani jeśli dacie mi znać czy w dalszym ciągu chcecie czytać moje artykuły?
Jakie tematy najbardziej interesują Was? Jakie zdjęcia?
Mam jeszcze w zanadrzu wiele nie opisanych moich podróży.
Serdecznie dziękuje za wszystkie komentarze, klinięcia, wirtualne serduszka, maskotki, wsparcie.
Kocham Was.
Pozdrawiam serdecznie.
