Nazwa "Sylwester" pochodzi z tradycji chrześcijańskiej a wywodzi się z języka łacińskiego "Silvestris" oznacza człowieka dzikiego, żyjącego w lesie.
Pierwsze obchody tego święta odbyły się w 999 roku.
Ale o tym w dalszej części a tymczasem...
Bardzo dawno temu papież Sylwester pierwszy stoczył zwycięską walkę z ognistym smokiem Lewiatanem.
Co prawda pokonał smoka ale go nie zabił. Udało mu sie tylko związać pysk bestii poświęconym sznurkiem i nałożyć pieczęć ze znakiem krzyża. Smok został uwięziony w lochach Watykanu.
Według przepowiedni greckiej Sybilli śpiący kamiennym snem smok miał się obudzić w noc grudniową 999 roku i zniszczyć Niebo i Ziemię. Ludzie obawiali się, że z nadejściem nowego milenium może tak się zdarzyć.
Gdy tak się nie stało, w Rzymie wybuchła ogromna radość i zaczęto świętować. Wielka euforia ogarnęła tłumy, wylegli na ulicę tańcząc i bawiąc się.
Tej nocy papież drugi (pierwszy już zmarł i został świętym) udzielił po raz pierwszy błogosławieństwa "Urbi et Orbi" Miastu i Światu.
31 grudzień stał się dniem Św. Sylwestra.
Z czasem w wielu krajach oganizowano w tą ostatnią noc starego roku bale z obowiązkowym szampanem o północy i składano sobie życzenia na cały następny rok. I tak było do pandemii. Od dawna zaraz po Bożym Narodzeniu czyli po zakończeniu adwentu w ludziach pojawiała się chęć zabawy i szaleństw jako, że to czas zimowy i nie ma za wiele rozrywek w długie wieczory.
Doskonale pamiętam nasze bale w młodości w Warszawie w Filharmonii i w Palacu Kultury i Nauki w salach redutowych gdzie w każdej z nich przygrywała inna orkiestra i można było spacerować z jednej do drugiej i tańczyć do białego rana.
Teraz, cóż, pandemia, można się spotkać w ograniczonej liczbie i obowiązkowo bez tańców. Ale któż nam zabroni tańczyć we własnym domu przy dobrej muzyce. A jeśli ktoś nie ma partnera to zachęcam do tańca solo w domowych pieleszach w myśl zasady "w zdrowym ciele, zdrowy duch".
Tak więc życzę szampańskiej zabawy gdziekolwiek będziecie witali Nowy Rok 2022.
Dużo dwójek nadchodzi ale nie tych szkolnych, a więc nie obawiajmy się niczego i z miłością i nadzieją w sercu patrzmy w przyszłość. Małe rzeczy nad którymi skupiamy się rosną.
I tak może urosnąć podejście do życia.
Optymizmu można i trzeba nauczyć się.
Będzie dobrze. Musi być dobrze.
Pozdrawiam serdecznie.
Pędziwiatr
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz